"I Did not Know My Own Strength"

"I Didn't Know My Own Strength"

Mijn leven begon op Victoria station in, Bombay India waar ik gevonden werd, `without proper guardians`. Ik sprak niet, ik werd 1,5 jaar geschat en daarna bracht de station politie naar een kindergevangenis. Nadat ik door de rechter "adoptabel" werd verklaard werd ik overgebracht naar een staatsweeshuis en vanuit daar werd ik alleen op het vliegtuig naar Nederland gezet.  Hoe ik op dat station ben beland en hoe ik aan mijn naam en leeftijd ben gekomen is onbekend. Dit alles gebeurde allemaal in de eerste 1000 dagen van mijn  leven.

Als je op zo´n jonge leeftijd alleen komt te staan, dan kijk je de dood recht in haar ogen. Want een mensenkind kan niet zonder volwassenen overleven. Je reptielenbrein kiest dan automatisch voor de overlevingstand. En wat ben ik daar dankbaar voor dit deel van mij in mij. Want deze delen, het kleine meisje uit 1978 en mijn overlevingsdeel, hebben mij van de straten van India naar het hier en nu geleidt. Daarvoor heb ik, Bina, grote offers moeten brengen, want ik verloor niet alleen mijn naam, maar de wil om te overleven maakte ook dat ik mezelf verloor.

Toen ik in Nederland aankwam heb ik niet ten volste het leven kunnen nemen. Net als ik dacht dat het leven mij toelachte kwam verlies steeds weer op mijn pad, dit maakt dat ik nu weet dat ik mijn hele leven heb moeten vechten om te kunnen overleven.

"lost touch with my soul
I had nowhere to turn, I had nowhere to go
Lost sight of my dream
Thought it would be the end of me

I thought I'd never make it through
I had no hope to hold on to
I, I thought I would break

I didn't know my own strength
And I crashed down and I tumbled but I did not crumble
I got through all the pain
I didn't know my own strength

Survived my darkest hour, my faith kept me alive
I picked myself back up, hold my head up high
I was not built to break
I didn't know my own strength"

Pas toen ik moeder werd kwam ik weer in contact met de levensenergie en de oeroude kracht in mij. Ik hervond de hoop om te leven en wist een mooie wending te geven door mijn schaduwdelen te transformeren naar licht. Mede hierdoor kreeg ik ook het vertrouwen om anderen het licht in hun zelf te laten ervaren. Ik was door de geboorte van mijn kinderen weer in verbinding gekomen met dat kleine meisje in mij. Dat meisje van het station en vanuit die verbinding en het weer terug komen in mijn lichaam ervaarde ik ook een immense kracht en voelde de emoties die zij met zich droeg. 

Ik herinnerde mij weer hoe angstig ik was als kind. Ik (h)erkende de emoties, leerde deze te reguleren en doseren, maar de kracht in mij en de boosheid durfde ik nog steeds niet aan te gaan.

"Found hope in my heart
I found the light to life my way out of the dark
Found all that I need, here inside of me

I thought I'd never find my way
I thought I'd never lift that weight
I thought I would break

I didn't know my own strength
And I crashed down and I tumbled but I did not crumble
I got through all the pain
I didn't know my own strength

Survived my darkest hour, my faith kept me alive
I picked myself back up, hold my head up high
I was not built to break
I didn't know my own strength

There were so many times I wondered
How I'd get through the night
I thought I took all that I could take"

Dit weekend mocht ik tijdens de twee daagse "Masterclass Innerlijk kind werk van Nicole van Leeuwen" een eeuwenoud ritueel ervaren, dat ik daadwerkelijk in staat ben om te doden.

En dat dit de kracht is die mij bang maakt en mij belemmerd om de boosheid en de razernij in mij te laten zien. Omdat ik bang was voor alles waartoe ik met deze kracht in staat was, durfde ik alleen het verdriet in mij toe te laten.

Door deze kracht aan te aan durven kijken en te herkennen dat ik deze "schaduwkant" ook in mij heb, heeft mijn lichaam mogen ervaren dat ik niet meer hoefde te vechten tegen deze kracht in mij. Maar dat ik deze eeuwen oude kracht in mij mag erkennen en dat deze ontstaan is uit de levenskracht, die  dienend is.  Deze kracht heb ik niet in mij om te vechten en te overleven, want het lot heeft al laten zien dat ik niet gemaakt ben om te breken.

Deze oeroude kracht heb ik mogen ontvangen van de vrouwen die mij zijn voor zij gegaan en door hun bestaan, en de mannen voor mij, heb ik het leven gekregen. Deze kracht is in mijn aanwezig om mijn levens pad te bewandelen en mijn lot en mijn zielsmissie te ondersteunen.

"I was not built to break
I got to know my own strength"

Ik weet dat veel geadopteerden net mij worstelen met gevolgen van assimilatie, de overlevingsmechanisme en het verliezen van de verbinding van hun zelf. Het niet durven te verbinden van alle delen, ook met de delen die achter zijn gebleven na het gedwongen verplaatst zijn, maakt dat we ons vaak niet kunnen manifesteren en ervaren dat we niet volledig in het leven kunnen staan. De weg van transformatie is vaak eenzaam en pijnlijk. Ik hoop door het delen van deze persoonlijke ervaring de bewust wording te vergroten dat we als geadopteerden hebben overleefd en dat we niet gemaakt zijn om te breken! En dat we de krachten, licht en donker, in ons kunnen aanwenden om te leren leven. Dan kunnen we er ook op  vertrouwen dat we niet de eerste stap hoeven te zien om het pad te bewandelen.

Art: Kali goddes of death and transformation

by subhodip creations/ tamojiit's

Song "I did not know my own strength"  by WhitneyHouston

https://youtu.be/NvRpESH_t-E