Is interlandelijke adoptie in het belang van het kind?

Minister Franc Weerwind:

“Voor mij staat het belang van het kind altijd centraal. Daarom heb ik besloten om adoptie alleen mogelijk te maken voor kinderen uit het buitenland als het kind daarbij gebaat is. Hieraan verbind ik striktere voorwaarden, om het risico op misstanden zo klein mogelijk te maken.”

Het belang van het kind staat centraal… dat zijn mooie woorden maar wat betekent dit nou eigenlijk? Het belang van kind? Wat is het belang van het kind? Is het in het belang van een kind om op te groeien in een gezin, groter dan het belang van een kind om op te groeien tussen zijn eigen volk in zijn eigen cultuur? Is het belang van het kind om op te groeien in een gezin groter dan het belang om zijn of eigen identiteit te kunnen behouden? En is het altijd in het belang van het kind om op te groeien in een gezin? Is het belang van het kind belangrijker dan het recht van het kind om gehoord te worden.

Dit zijn allemaal vragen die bij mij oppoppen als ik de woorden van Minister Franc Weerwind lees. Daarnaast vraag ik me af of Nederlandse overheid van in staat is om te achterhalen wat het in het belang is van een kind, dat opgroeit in een ander land of aan de andere kant van de wereld? Wie bepaalt uiteindelijk wat in het belang is van het kind? Hoe en waaraan wordt dit getoetst?  Want de drijfveer van adoptie, de kinderwens, is onveranderd en zolang er een kinderwens is zal er een klimaat blijven waarin kinderhandel en misstanden kunnen blijven bestaan.

En als we er vanuit gaan dat de reden is, de kinderen in tehuis zitten die wachten op een gezin. Dan vraag ik me toch of waarom er in Nederland circa 40.000 vergeten kinderen zijn die wachten op een gezin. Waarom worden zij dan niet geplaats in een gezin? Want waar we het bijna allemaal over eens zijn is, dat het in het belang is van het kind om op te groeien tussen zijn eigen volk en cultuur…

Als alle landen de verantwoordelijkheid dragen voor hun kinderen, dan zou interlandelijke adoptie toch helemaal niet nodig zijn? Dan zouden de tehuizen toch leeg zijn? En zouden landen zoals Amerika niet hun Afro- Amerikaanse kinderen naar het buitenland laten adopteren, om vervolgens weer kinderen uit India naar Amerika te adopteren?? Dan zouden er geen wachtlijsten zijn van stellen of volwassenen met een kinderwens. Maar zouden we de kinderen die in een tehuis zitten én een gezin nodig hebben een gezin kunnen bieden. Dan zouden deze kinderen hun identiteit kunnen behouden…..

Is het in het belang van het kind om zijn identiteit te verliezen? Is het in het belang van het kind om juridisch afgesneden te worden van zijn ouders, zijn volk en zijn land. Is het in het belang van het kind dat het nieuwe identiteit krijgt? Is het in het belang van het kind dat een een kind opgroeit tussen volk waarmee hij of zij zich niet kan identificeren? Is het in het belang van een kind zich door de uiterlijke verschillen bewust of onbewust weet dat het is uitgesloten en nergens echt toe behoort? Is het in het belang van het kind dat het zich zo danig assimileert om zich te kunnen identificeren met en toe behoren tot de westerse maatschappij? Voor wie is dit eigenlijk van belang? Het kind? De ouders van het kind? Of de adoptieouders?

In de stukken van de minister valt te lezen is dat; "Het uiteindelijke doel is dat landen van herkomst zelf in voldoende mate kunnen voorzien in passende opvang. Het is immers in het belang van het kind om veilig te kunnen opgroeien in de eigen cultuur en het eigen land, vlakbij de biologische familie.

Hiermee lijkt het dat de overheid heeft geleerd uit het verleden en heeft geluisterd naar de Commissie Joustra de RSJ en de geadopteerden. De realiteit is dat er weer een oud sprookje in een nieuw jasje wordt gestoken.

Het besluit is in mijn ogen is een herstel ondermijnend reflex (de neiging om de patiënt op weg te helpen door de problemen op te lossen op basis van kennis i.p.v. het dienstbaar zijn aan het herstel proces door te werken van uit ervaringen, inschattingen en vaardigheden). Want doordat de Nederlandse overheid deze verantwoordelijkheid (voorlopig) op zich blijft nemen, hoeven de zendende landen niet hún verantwoordelijkheid te pakken en lijkt dit mogelijkheid tot de opvang in een gezin in de eigen cultuur en het eigen land juist te ondermijnen.

"Geschiedenis is niet alleen het verhaal van het verleden, het is de verbinding tussen het verleden en het heden." Bina de Boer

Laten we leren van de geschiedenis en landen ondersteunen om verantwoordelijkheid te nemen voor kinderen. Laten we ons focussen op hoe we de kinderen in tehuizen, pleegzorg en geadopteerden en hun gezinnen in ons land kunnen ondersteunen. Zodat een kind mag opgroeien tussen zijn eigen familie en/of volk in zijn eigen land met zijn eigen identiteit. En niet wordt uitgesloten... want dat is in het belang van het kind....

GRAPHIC DESIGN DOOR NOEL RANSOME